www.pionierzy40pp.pl

Krzyśku

Przeglądając Dzienniki Rozkazów trafiłem na rozkaz o czasowym rozwiązaniu 46 p.p. i o wcieleniu jego żołnierzy do 9 dywizji piechoty. Było to konsekwencją opuszczenia przez ten pułk pozycji pod Radzyminem. W "nagrodę" dodatkowo polecono ogłosic ten rozkaz przed wszystkimi oddziałami WP. Ale hańba i wstyd !!! Drogą do odkupienia mogło byc tylko wybitne męstwo żołnierzy rozwiązanego pułku.

I jednak to następiło.

Co jednak ciekawe w Dz. Rozkazów MSWojsk Nr. 47 z 14 grudnia 1920 r. (rozkaz nr. 971) w nagrodę za wybitne osiągnięcia w ofensywie wrześniowej i październikowej 1920 r. - a zwłaszcza wypad na Małorytę i Wielkorytę w dniu 08.09.1920 r. podczas którego żołnierze tego pułku zdobyli dwa pociagi pancerne oraz zdobycie w dniu 21.10.1920 r. miast Dziadkowicze i 26.10.1920 r. miasta Zalesie w walce z piecioma pułkami nieprzyjaciela - pułk "w zupelności zrehabilitował się w oczach Armii i zasłużył na odzyskanie miejsca w jej szeregach". Tym samym zniesiono poprzedni rozkaz o czasowym rozwiązaniu tego pułku.

I jak się okazuje pułk ten nie zniknął, lecz w 1921 r. została zmieniona jego nazwa na 5 pułk strzelców podhalanskich.

Szpicber

Pomimo to jednak numeracja pułków 46 i 47 nigdy w okresie międzywojennym nie została przywrócona. Wygląda na to że późniejsza odwaga tych żołnierzy nie przełożyła się wprost na zrehabilitowanie pułków jako jednostki wojskowej.